"Οσα και να'χω βάσανα την ώρα που σε βλέπω τον κάθε μου αναστεναγμό σε γέλιο μετατρέπω"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Ένα απόγευμα άνοιξα τα mail μου και βλέπω τις παρακάτω

μαντινάδες απο ενα Κρητικάκι φιλαράκι που ομιλεί με

μαντινάδες ...

σας αφήνω στην Κρητική Σκέψη !!! σε ευχαριστώ φιλαράκι μου

...όπως θα δεις εγώ σου συμπληρωσα και τις υπόλοιπες που κατα

καιρούς έχεις δημοσιεύσει ...!!ε , ναι το άξιζες !!!!!!!!!


ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ στην όμορφη Κρήτη μας !!

(Η Κρήτη είναι το πρώτο σε μέγεθος ελληνικό νησί, το πέμπτο σε μέγεθος νησί της Μεσογείου και το εντέκατο της Ευρώπης. Είναι το 8ο σε έκταση ελληνικό γεωγραφικό διαμέρισμα και σύμφωνα με την απογραφή του 2001 έχει 601.130 κατοίκους.)



"Κι αν δέν μπορώ να σε θωρώ..
μπορώ να σε θυμούμαι..
και με τη σκέψη σου αγκαλιά..
να πέφτω να κοιμούμαι...!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Στον κόσμο βρέχει ο Θεός..
κι εκεί που στέκεις λιάζει..
στην πλάση δε γεννήθηκε..
άλλη που να σου μοιάζει!!!
''το ίδιο λαθος δυο φορες..
και με τον ίδιο τροπο..
και με τον ίδιο ανθρωπο...
δέν αξιζε τον κόπο....!!
~~~~~~~~~~~~~~~
''φύγε χαρά..δε σε μπορώ..
μικρή σε...δε μου φτάνεις..
μη σου'χω κι υποχρέωση..
πως ευτηχή με κάνεις....!!!
~~~~~~~~~~~~~~~''

βρήτε μου κάτι που μπορεί..
σε ομορφιά να φτάσει..
το προσωπο τζη....τι στιγμή..
που θα χαμογελάσει...!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
''πες μου ανε παντίξωμε..
τυχαία σ'ενα δρόμο..
θα μ'αγκαλιάσεις..? η θα πείς..
απλα ενα ''γειά σου''...μόνο..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
''Σου'δειξα οτι ηθελες...
να δεις..στο προσωπο μου...
μα εχασα με τον καιρό..
κι εγώ τον εαυτό μου..!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
''Μοιάζομαι εμεις..δύο δεντρων..
αλάργο φυτεμένα...
που δεν εσμίγουνε ποτέ..αν δε κοπεί..το ενα...!!!!!!! Γιωργου Κοζυρακη.. 

(Σύμφωνα με τα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, ο χορός πρωτο-εμφανίστηκε στην Κρήτη, όπου αναπτύχθηκε ως τέχνη κάτω από θεία έμπνευση και καθοδήγηση, και από εκεί διαδόθηκε στον υπόλοιπο ελληνικό κόσμο.

Οι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρονται στη γέννηση του χορού, αποδίδοντας την πατρότητά του στη Μητέρα των Θεών (Ρέα ή Κυβέλη), η οποία τον δίδαξε στους Κρήτες και συγκεκριμένα στους Κουρήτες, κάποια φυλή ή υποδιαίρεση του κρητικού λαού, αρχαιότατη αν κρίνουμε από την παράδοση που τους ονομάζει «γιους της Γης», ή μια ιερατική οικογένεια θεραπευτών - καθαρτών, που εκτελούσαν χαρακτηριστικούς χορούς, προκειμένου να επιτύχουν τον εξαγνισμό. Γι αυτό και θεωρείται ότι οι περισσότεροι χοροί της κλασικής αρχαιότητας ανάγονται στην Κρήτη.

Ο πιο φημισμένος κρητικός χορός ήταν ο πυρρίχιος και με τη γενική ονομασία «πυρρίχη» χαρακτηρίζονταν όλοι οι πολεμικοί χοροί της αρχαιότητας.  Οι πηγές μας πληροφορούν ότι με τα χρόνια ο χορός εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα και η κάθε πόλη που άρχιζε να τον χορεύει, δίνοντάς του και διαφορετικό όνομα, φιλοδοξούσε την πατρότητά του.  Από το 300 μ.Χ. τον πυρρίχιο αρχίζουν να χορεύουν και οι γυναίκες και από τότε κάποιες παραλλαγές του παίρνουν χαρακτήρα χορού ερωτικού.

Οι περισσότεροι μελετητές σήμερα είναι πεπεισμένοι ότι αρκετούς χορευτικούς τύπους οι αρχαίοι Έλληνες τους διδάχτηκαν από την Κρήτη.

Για πολλούς από τους παραδοσιακούς χορούς της Κρήτης, μπορούμε να πούμε πως αποτελούν απόηχους των χορών των Κουρητών ή των χορών της πυρρίχης, ως παραλλαγές ή άλλες ονομασίες τους, μετασχηματισμένες στο πέρασμα των αιώνων.)

"Αν ακουστεί κελαηδισμός
Πουλιού μές στην αυλή σου
Θα'ναι οι ευχές που έστειλα
εγώ για τη γιορτή σου....!!!!
"Να ειναι η θάλασσα γυαλί
κι απάνω το φεγγάρι
μα και τα δυο δεν ξεπερνούν
την εδική σου χάρη...!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~'

'Οπου κι αν χτίζεται φωλιά..να μη σας σπάει κλώνος..
κι οτι αγαπάτε στη ζωη...να μή το παίρνει ο χρόνος...!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~‎'

'Τη παναγιά δεν εχω δεί..
μα ξέρω τη μορφή της..
αφού εχω στο πλάι μου..
τη δίδυμη αδελφή της..!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
''Oτι κι αν είχα σού'δωσα..
μα τώρα τα στερούμαι..
ενα απλο παράδειγμα..
τα σ'αγαπω..ας πούμε..!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
''Θέλω να έχει ανοιξη..
εκεί που χειμωνιάζει..
χαρούμενες φωνές παιδιών..
και φώς όπου δε λιάζει..!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Άντρας θα πει λόγο τιμής..
άντρας θα πει μια γνώμη..
εγκληματεί αν χρειαστεί..
μα και ζητά συγνώμη..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Για να σε μάθω να φιλειs..πρέπει να σε φιλησω...
γιατί δεν είναι ζωγραφια... Για να στο ζωγραφίσω..! ! ~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μιά μαντινάδα ειναι η Ζωή..
κι ενα τραγούδι μόνο...
που κρύβει..γέλιο και χαρά..
η..στεναγμό και Πόνο..!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μιά σ'αγαπώ....μιά σε μισώ.....
το ξέρω..ειναι πάθος................
μα σου θυμώνω που εσύ..........
εισαι....εισαι σε χέρια....ΛΑΘΟΣ.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Πόσες καρδιές χαρίζονται..
εκεί που δέν αξίζει..
και πόσες αλλες ο θεός..
άδικα βασανίζει..♥.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Ποιός να'χει θέ μου δύναμη..
στή μοναξιά ν'αντέξει..
οντε ο χρόνος ο παλιός..
με τον καινούργιο μπλέξει.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τα μάτια μου είναι χαμηλά..
όντε βρεθώ κοντά σου..
λες κι εισαι εικόνα τσ'εκκλησιάς..και προσκυνώ μπροστά σου..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

Πέφτουν τα αστέρια τα ουρανού..
και κάνω την ευχή μου..
Όσο κι αν είσαι μακριά..~~~~~~~~~~~~~
Τρία στο κόσμο πράματα..
δε κάνουν σ'ιδιο σπιτι..
δυό κούνελοι..δυό πετεινοί..
και.....πεθερά με νύφη...!!!
~~~~~~~~~~~~~
οντε γεράσει ο ανθρωπος..
καλή ωρα σα και μένα..
φοράει ρούχα καθαρά..
και τα γυρνά..χεσμένα..!
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Λένε πολλοί πως όνειρα..
είναι καλό να κάνεις...
Κι εγώ ρωτώ.. τι ωφελούν..
αν κάθε αυγή τα χάνεις..?
~~~~~~~~~~~~~~~~
Συχνά από τα ματια μου..
τρέχουν οι στεναγμοί μου..
κι εχω και τσ'άλλους να μου λέν..
ειμαι αντρας.. και ντροπή μου.
~~~~~~~~~~~~~~~~~
'Η Γλώσσα που'ναι γνωστική..
και καλαναθρεμένη..
κατέχει πότε να μιλά..
και πότε να σωπαίνει...
~~~~~~~~~~~~~~~
Γράψτε κάτι''Oφου..μακρυα μαλλιά λεπτό κορμί..
ερωτας καρδιοχτύπι..
ολα σου τα'δωσε ο θεός..
τίποτα δε σου λείπει...!
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Να μη μυρίζεις γιασεμί..
η ομορφιά σου φτάνει..
και μυρωδιά ..και ομορφιά..
θα μ'αποκουζουλάνει..!!
~~~~~~~~~~~~~~
'Βρείτε μου κάτι που μπορεί..
σε σύγκρισει να φτάσει..
το προσωπό της..τη στιγμή..
που θα χαμογελάσει..
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Αν δε σ'αρεσω..να μη 'ρθεις..
τα πάρε δώσε κόψε..
μα'γω θα σ'εχω..θες..δε θες..
στη σκέψη μου κι απόψε..!
~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΣΟΥ ΑΡΚΕΙ.. ΜΟΝΑΧΑ Ο ΕΑΥΤΟΣ...
ΜΕ'ΚΕΙΝΟΝ ΕΧΕΙΣ ΜΕΙΝΕΙ...
ΜΑΘΕ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΝ..
Ο 'ΓΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΔΙΝΕΙ...!
~~~~~~~~~~~~~~~
ΕΞΩ ΘΑ ΒΓΩ ΜΕ ΤΗ...ΧΑΡΑ..
ΚΑΙ ΘΑ'ΡΘΕΙ..ΚΙ Η...ΑΓΑΠΗ...
ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ.. 
ΕΙΝ'ΟΛΑ..ΟΦΘΑΛΜΑΠΑΤΗ.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Εμένα θέλω να το λές..
κάθε παραπονό σου..
να βρώ το τρόπο να γελά..
πάντα το προσωπό σου..~~~~~~~~~~~~~ 

 (Η βόρεια ακτή της Κρήτης είναι διαμελισμένη σε πολλους μικρούς και μεγαλύτερους κόλπους και είναι πιο επίπεδη ενώ η νότια ακτή είναι πιο απόκρημνη. Η Κρήτη βρέχεται βόρεια από το Κρητικό πέλαγος. Νότια από το Λυβικό. Ανατολικά από το Καρπάθιο ή Δωδεκανησιακό και δυτικά από το νότιο άκρο του Ιόνιου. Στην βόρεια πλευρά σχηματίζονται οι μεγάλοι κόλποι, Κισσάμου, Χανίων, Σούδας, Αλμυρού και Μιραμπέλλου.)

Ποτέ δεν πρέπει τα κλαδιά..
τις ρίζες να ξεχνούνε..
γιατί οι ρίζες αν χαθούν..
και κείνα θα χαθούνε.
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Εγώ ειμαι αυτος που κυριακές..
Νεκρών κρανία πλένει..
και βλέπω ηντα'ναι ο ανθρωπος..
και τι απο 'κεινον μένει....!
~~~~~~~~~~~~~~~~
Οταν χαϊδευεις βιόλα μου..
τα μακρυα μαλλιά σου..
όλη η ζωη μου κρέμεται..
στα ακροδαχτυλα σου.
~~~~~~~~~~~~~~~~
'Ο χωρισμός μας θα γενή..
αιτία να πεθάνω..
τη μαντινάδα ταίριαξα..
οχι..πως θα το κάνω..!!
~~~~~~~~~~~~~~~~
Πώς να σε πώ λουλούδι μου..
που με τη μυρωδιά σου..
εμέθυσα και ξέχασα..
πως ειναι τ'ονομά σου..!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Mέ ξύπνησαν στον ύπνο μου..
γιατί..παραμιλούσα..
τήν ωρα που σου έλεγα..
πόσο σε αγαπούσα..
~~~~~~~~~~~~~~~
Χτύπα καρδιά μου δυνατά..
μα πάντα να θυμάσαι..
όσο πολύ θα αγαπάς..
τόσο πιο μόνη θα'σαι.
~~~~~~~~~~~~~~
Να βάλει η νύχτα.. τ'άστρα της..
και συ ρούχα.. σκισμένα..
και πάλι η πιο όμορφη..
θα'σαι εσύ για μένα....!!
~~~~~~~~~~~


να σαι καλά ψυχή μου...!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Θεέ μου και κάνε τις ευχές ..
όλου του κόσμου πράξη..
και η ζωή του καθενός.. 
προς το καλό να αλλάξει..!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μικιό κοπέλι ο Ερωντας..
που παίζει κι ολο τρέχει..
τόν κυνηγώ να μή χαθεί..
μα κουρασμένο μ'εχει..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Στα όνειρα μου σα θά'ρθει.-εχω χαρά μεγάλη..
.γιατί εκείνη τη στιγμή. .
 Δεν την χαλούν οι άλλοι.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μακάρι την αγάπη μου..
να σου'δινα πιο λίγη..
να στή χαρίζω πού και πού..
μικρή μου μη σε πνίγει...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
'Εσύ ΄σαι αιτία κι αγαπώ..
το κόσμο τον απάνω..
που αν ελειπες δε μ'ενοιαζε..
κι απόψε να ποθάνω..
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Για κάποια που δεν άξιζε..
Σ'έδιωξα από κοντά μου. .
Συγνώμη..που ξανaγυρνώ. .
Σε σένα μοναξιά μου...
~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΠΑΤΕΡΑ.. ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΩΧΡΑΣΑ..
ΣΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΣΟΥ ΤΗΝ ΑΚΡΗ..
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΡΟΧΙΝΟ ΝΕΡΟ..
ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΑΚΡΥ..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
'ΜΙΑ ΑΣΠΡΗ ΠΕΤΡΑ,ΞΕΞΑΣΠΡΗ...
ΜΕΣ'ΤΟ ΝΕΡΟ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ....
ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΣΤΗΡΙΞΑ..
ΠΑΝΩ ΤΗΣ...ΚΑΙ ΣΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ..!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

("...Χίτλερ να μην το καυχηστείς πώς πάτησες στην Κρήτη ξαρμάτωτη την ήβρηκες και τα παιδιά τση 'λειπαν στα ξένα πολεμούσανε πάνω στην Αλβανία..."

"... Κρήτη μ’ η Μεραρχία σου, αν ήτανε κοντά σου, το Γερμανό θα ν’ έθαφτες μέσα στα χώματά σου.

Κρήτη μου όμορφο νησί, που ‘γραψες Ιστορία, Δίχως στρατό πολέμησες μιαν αυτοκρατορία!

Τση Κρήτης τ’ Άγια Χώματα, όπου κι ανέν τα σκάψεις, Αίμα παλικαριών θα βρεις, κόκκαλα θα ξεθάψεις..."

"...Οι Άγγλοι και οι Αυστραλοί, και Ζηλανδοί ομάδι, αντάμα με τους Έλληνες πηγαίνουνε στον Άδη. Τέτοια ψυχή, τέτοια καρδιά, και λεβεντιά δεν είδα. Η Κρήτη σαν να ήτονε δικήτωνε πατρίδα. Και πολεμούσανε κι αυτοί ως ότου σκοτωθήκαν, Κι όσοι δεν αποθάνασι αιχμάλωτοι πιαστήκαν..." )

Πίνω του κόσμου τα πιοτά..
για να ξεχάσω εκείνη..
και μεθυσμένη η σκέψη μου..
πηγαίνει και τη βρίχνει..!!
~~~~~~~~~~~~~~~~'

Να μή σηκώνεις το σταυρό..
τον κρεμάστο ως το στόμα..
ανε δεν εισαι σίγουρη..
πώς μ'άγαπάς ακόμα...!
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Καρδιά.. δε σε λυπούμε μπλιό..
κι ας είσαι και δική μου..
να μάθεις όντε αγαπάς..
να θες τη συμβουλή μου...!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~'

Κάποτε προσευχήθηκα..
να ζήσω το σεβντά σου.
~~~~~~~~~~~~~~~~~'

Φύλλα ξερά τα όνειρα..
χάμε στη γή πεσμένα..
σα τον αέρα τα'ριξε..
η μοίρα μου ενα ενα.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Στάλα τη στάλα το νερό.. το μάρμαρο τρυπά το..
το πράμα 'πού μισεί κιανείς..γυρίζει κι αγαπά το.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πάψε να είσαι σκυθρωπός..
κι ανθρώπους να διατάζεις..
μ'ενα γλυκό χαμόγελο...
τό κόσμο εξουσιαζεις..!!
~~~~~~~~~~~~~~~
Και την ανάσα μου κρατώ..
όντε βρεθώ κοντά σου..
μη σου χαλάσω βιόλα μου..
την τόση ομορφιά σου...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Να ζήσεις μόνο μιά αυγή..
τόση ζωή σου φτάνει..
Ρόδο που ζει πολύ καιρό..
την όμορφια του χάνει..!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Δεν πρέπει άνθρωπε ποτέ ..
να 'χεις κακία τόση ..
γιατί δεν ξέρεις αύριο.. 
αν θα σου ξημερώσει...!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Νύχτα..σκοτίδι..και βροχή..
και να'ρχεσαι κοντά μου...
γνωρίζω σε..γιατί χτυπά..πιο δυνατα η καρδιά μου..!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

(Ενα από τα Αγαπημένα μου Τραγουδια ) 
Στίχοι: Κώστας Φέρρης

Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης

Ήτανε μια φορά μάτια μου κι έναν καιρό

μια όμορφη κυρά αρχόντισσα να σε χαρώ

Μια μικροπαντρεμένη κόρη ξανθή

τον κύρη της προσμένει βράδυ πρωί

Ένα Σαββάτο βράδυ καλέ μια Κυριακή

τον ήλιο το φεγγάρι, καλέ, παρακαλεί

Ήλιε μου φώτισέ τον φεγγάρι μου

πάνε και μίλησέ του για χάρη μου

Γυρίζει κι αρμενίζει καλέ στα πέλαγα

τους πειρατές θερίζει καλέ και τους χαλά

Στον ήλιο στο φεγγάρι και στη βροχή

και μένανε μ' αφήνει έρμη και μοναχή

Γαλέρα ανοίχτηκε μάτια μου με το βοριά

στη μάχη ρίχτηκε μάτια μου και στον καυγά

Μέσα σ' ένα σινάφι πειρατικό

είδα φωτιά ν' ανάβει και φονικό 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Φευγει και γίνονται σωρός..
τα πιατα στη κουζίνα..
τα ρούχα μου ειναι απλυτα..
κι εγώ ψοφώ απ'τη πείνα..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Του φεγγαριου κουβέντιαζα..
προτού να ξημερώσει..
γιατι ειχα βγει και αργησα..
κι εξω μ'ειχε κλειδωσει...!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Tiνος ονείρου να κλουθώ..
για να σε συναντήσω...
να γίνει αυτό η αφορμή..
να μη ξανα..ξυπνήσω..!
~~~~~~~~~~~~~~~~
Τη μυρωδιά του γιασεμιού..
την ομορφιά τση βιόλας..
ολα τα εχεις πάνω σου..
και περρισευουν κιόλας..!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Βγάνω στιχάκια της στιγμής..
οχι για πράμα αλλο..
μα για να κάνω απο μικιό..
το κέφι μας μεγάλο..!!
~~~~~~~~~~~~~~~
Οσα και να'χω βάσανα..
την ώρα που σε βλέπω..
τον κάθε μου αναστεναγμό..
σε γέλιο μετατρέπω...~~~~~~~~~~~~~~~~~
'Ηθελα να'μουν μές τη γή..
ο μόνος που σε ξέρει..
κι ο μόνος που θα άφηνες..
να σε βαστά απ'το χέρι..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μοιαζωμαι εμεις..δύο δεντρών..
αλλάργο φυτεμένα..
απού ποτέ δε σμίγωμαι..
αν δε κοπεί..το ενα.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τη πιο μεγαλη μου χαρά..
το πιο μεγάλο πόνο..
μου δείνει οταν ερχεται..
κι οταν μ'άφήνει..μόνο..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Φαντάσου μαυρα..μαυρα..θλιβερά..
Κ Α Τ Α Κ Α Η Μ Ε ΝΑ ΔΑΣΗ...
να δείς πως γίνονται οι καρδιές..
που'χουν..Α Γ Α Π Η..χάσει.....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tα σ' αγαπώ που σου'χω πεί..

λουλούδια... αν γινόταν..

η έρημος από τη γη..

θα εξαφανιζόταν...

~~~~~~~~~~~~~~~~

'Κουβέντα πιάνω στη σιωπή..

με τσ'ωρες και μιλιούμε..

αφου μου λές..πώς τίποτα..

δεν εχουμε να πούμε.....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Σε μιά φωτογραφία σου..

κρεμώ τα ονειρα μου..

μα να'βλεπες τα ματια μου..

και πως χτυπα η καρδια μου..!

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πως να σου τάξω κι υστερα..

χαρά..να μη σου δώσω..

απου δεν εχω..και διπλά..

μετά θα σε πληγώσω...!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tις λεξεις κρύβω..δε μιλώ..

αμα σε δω τα χάνω..

μα φαίνωνται στα μάτια μου..

τα λογια που δε βγάνω...!

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αχι.. στο παραθυρι σου..

να'μουν βασιλικος σου..

στα φύλλα μου καθε λεπτό..

να'χες το προσωπό σου...!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Είμαστε τρείς..εσύ κι εγώ..

πάντα στην ίδια θέση..

κι η κόρη του εγωϊσμου..

η σιωπή..στη μέση...!!!

~~~~~~~~~~~~~~~~

Δεν γιένει ο χρόνος την πληγή..

που η θεωρία λέει..

μα συνηθίζει όποιος πονεί..

στον πόνο.. και δεν κλαίει...!!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τυφλοί δεν είναι οι άνθρωποι..

που δεν μπορούν να δούνε..

τυφλοί'ναι αυτοί.. που βλέπουνε..

κι όμως αδιαφορούνε..!!

~~~~~~~~~~~~~

Όσα θυμάμαι απ' τη ζωή..

λέγονται αναμνήσεις..

πώς λέγεται όμως.. τ' όνειρο..

που σβήνει.. πριν το ζήσεις..??

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Να φευγεις σα κουράζεσαι..

μα να γυρνάς και πάλι..

να με γεμίζεις με χαρά..

αγάπη μου μεγάλη..!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Σα το πιοτό το δυνατό..

κεντάς..μα'χω σε πίνω..

και ουτε μιά σταλαγματιά..

να πέσει δεν αφήνω...!!

~~~~~~~~~~~~~~~

ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ..ΠΑΤΩ ΓΕΡΑ...

ΚΙ ΑΝ ΛΑΧΕΙ...ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΨΗ...

ΤΟΥ ΜΑΧΑΙΡΙΟΥ ΙΣΟΡΡΟΠΩ...

ΓΙΑ ΣΕΝΑ...ΚΙ ΑΣ ΜΕ ΚΟΨΕΙ...!

~~~~~~~~~~~~~~~

MONO ME ΘΕΛΕΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ..

ΚΙ ΑΣ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΚΥΡΑ ΜΟΥ..

ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ..

ΠΑΝΤΡΕΨΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ...

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αποψε θ'αφοσιωθω..

σε μιά και μόνο πράξη..

να σε φιλώ αδιακοπα..

εως που θα χαράξει..!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Στο μπέτι δυνατά χτυπάς..

ήντα ναι αυτο το χάλι..

καρδια μου μόλις έγιανες

και θες αγαπη πάλι..!

~~~~~~~~~~~~~~~~

Το να κρατώ συχνά κλειστό..

τα χειλη..και το στόμα...

δε πα να πει..πως η καρδιά..

δε σ'αγαπαει ακόμα...!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μη τα στεγνώνεις τα μαλλιά..

η μπόρα οντε στά γρένει..

γιατί η όψη σου μορφή...

ΑΓΓΕΛΙΚΗ..πο'μενει...

~~~~~~~~~~~~~~~

Ελα..και πές μου..Σ'αγαπώ..

και ας μην ειναι αλήθεια......

νιώθω παιδί.....και τα παιδιά..

θέλουνε....παραμύθια..!

~~~~~~~~~~~~~~~

Σκίσε το στήθος μου.. στα δυο..

και την καρδιά μου βγάλε..

να νιώσω απ'τα χέρια σου..

το πιο όμορφο φινάλε...!!

~~~~~~~~~~~~~~

καπνιζω..για να θυμηθω..

καποτε τ'ονειρο μας..

καποτε που τελειωναμε..

ενα τσιγαρο οι..δυό μας.

~~~~~~~~~~~~~~~

Ροδο και ομορφος ανθός..

μέσα στ'αγκάθι βγαίνει..

μα οποια καρδιά θα πληγωθεί..

στον ερωτα...δε γένει..!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ποτέ δεν σου ΄πα τίποτα..

και να μου πεις.. ''εντάξει..

που είχα για τα θέλω σου..

τρόπο ζωής αλλάξει...!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Του άντρα τον εγωισμό..

μια πράξη τον τελειώνει..

να βλέπει αυτή που αγαπά..

σ'άλλη αγκαλιά να λιώνει...!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Εγώ ήρθα μόνος στη ζώη..

παράπονα δε κάνω..

τώρα που βλέπω συνεχώς..

ότι αγαπώ να χάνω...!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Σε μοναστήρι θα κλειστώ..

πάνω..στου αϊ Αντώνη..

μα δε μ'αφηνει ο διαβολος..

που΄χω στο παντελόνι. 

αφιέρωμα Κρήτη !!!!!!