Σ’ αγαπώ αρκετά ίσα να βρεις το δρόμο σου λίγο πριν σε πληγώσω...

Ο χωρισμός καμιά φορά μπορει να κρύβει τόση αγάπη…??
Σ’αγαπώ αρκετά για να σ’αφησω μόνο σου..
Σ’ αγαπώ αρκετά ίσα να βρεις το δρόμο σου λίγο πριν σε πληγώσω..
Αυτά είναι λόγια που δύσκολα μπορεί να τα ακούσει κανείς παρά μόνο όταν υπάρχει βαθιά αγάπη και σεβασμός, που σε κάνουν να αφήσεις έναν άνθρωπο όταν ξέρεις ότι ετοιμάζεσαι να τον πληγώσεις πολύ. Και μερικές φορές ίσως είναι καλύτερα να προστατεύσουμε κάποιον που αγαπάμε, παρά να τον αφήσουμε να υποστεί κάθε μας πρόβλημα και κάθε κακοτροπία μας, μόνο και μόνο από εγωισμό, για να μην πούμε ότι δεν τα καταφέραμε.

Μερικοί άνθρωποι δεν είναι για πολύ…δεν μπορούν να δεθούν, δεν μπορούν να αφεθούν..και αυτοί οι άνθρωποι είναι καλύτερα να φεύγουν όσο ακόμα είναι νωρίς, όσο ακόμα μπορούν να επιτρέψουν σε κάποιον να σώσει την ψυχή του…ΠΟΣΟΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΤΟ ΠΡΑΤΤΟΥΜΕ ΕΞΗΓΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΤΟ ΕΤΕΡΟΝ ΗΜΙΣΥ ΚΙ ΑΣ ΜΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ??
ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ...Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ Κ Η ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΕΙ.!

ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ (ΕΡΜΗΝΕΙΑ)
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης

(σε σενα αφιερωμένο που ειναι η αγαπημενη σου ...)

Σ’ αγαπώ αρκετά
για να σ’ αφήσω μόνο σου
αρκετά για να πονάει τόσο
Σ’ αγαπώ αρκετά
ίσα να βρεις το δρόμο σου
λίγο πριν σε πληγώσω

Ήμουν εντάξει μέχρι χτες
με τις πληγές μου ανοιχτές
χαρά να τρέχουνε
Κι ήρθαν δυο βλέμματα βαριά
και πέσαν πάνω μου σκουριά
για να μ’ ελέγχουνε

Μ’ έπιασε κάτι να σ’ το πω
και σου ‘πα πάλι
μικρό το ψέμα μου
Συγγνώμη για την προσβολή
μα εγώ δεν είμαι για πολύ
το ‘χω στο αίμα μου

Ήμουν εντάξει μέχρι χθες
ήξερα τι είναι αυτό που θες
κι ήταν στο χέρι μου
Δε σ’ αφορά προσωπικά
είναι που εμένα τελικά
το ‘χει τ’ αστέρι μου

Δε θέλει λόγο η καρδιά ν΄αγαπάει και δε θέλει τρόπο κανένα...

"Λίγο μετά το χωρισμό
είχα ένα θάρρος μια ευχή και μια ελπίδα
τι λάθος έκανα ζωή και πάλι πέθανα....

Και τότε έφυγα έφυγα
και πάλι μόνη μου έμεινα
δε θέλει λόγο η καρδιά ν΄αγαπάει
και δε θέλει τρόπο κανένα
Και τότε μ΄άφησες μ΄άφησες
να΄ξερα πόσο μ΄αγάπησες
δε θέλει λόγο η καρδιά να πειστεί
πως δε μπορεί χωρίς εσένα

Ήσουν δικιά μου μια φορά
ήταν η αγάπη μας φωτιά
μα τη ματώσαμε πώς την πληγώσαμε
εμείς πώς την πληγώσαμε
Κι ήρθε μετά ο χωρισμός
κι έγινε σύμβουλος κακός για τις καρδιές μας
για τις ζωές μου
πληγή για τις ζωές μας

Και τότε έφυγα έφυγα
και πάλι μόνος μου έμεινα
δε θέλει λόγο η καρδιά ν΄αγαπάει
και δε θέλει τρόπο κανένα
Και τότε μ΄άφησες μ΄άφησες
να΄ξερα πόσο μ΄αγάπησες
δε θέλει λόγο η καρδιά να πειστεί
πως δε μπορεί χωρίς εσένα

Στίχοι: Πασχάλης Τσιαλιάφας & Παντελής Μακρής
Μουσική: Παντελής Μακρής
Πρώτη εκτέλεση: Μάρω Λύτρα & Ταξιδιώτες Ψυχής ( Ντουέτο )

ΥΓ..KAI ....μένει η μελαγχολία, μέχρι την επόμενη φορά που θα προσπαθήσουμε να βρούμε την αγάπη, ελπίζοντας όμως αυτή τη φορά να είναι όντως εκείνη η αδελφή ψυχή μας, που ψάχνει κι αυτή στο σκοτάδι κάπου να βρεί το άλλο της μισό, για να μπορέσει πάλι να βγει στο φως.!!!!
THE END!!!