Είμαι Εγω...τα παράλογα και τα λογικά.....

.....     this is me !!!!




                                            Δεν έχω λόγο την ασχήμια να κοιτάω 


                                              όταν τον ήλιο στην καρδιά μου κουβαλάω...

έχει ο καιρός γυρίσματα

και μέσα απ' τα προβλήματα

θα ξαναβρώ τα βήματα πως να σταθώ,

είναι στιγμή μου κι άκρη μου

το γέλιο και το δάκρυ μου

είναι δικιά μου ιστορία, .....είμαι εγώ.

Δεν έχω λόγο το παράλογο να κρίνω,

έχω ευθύνη σ' ό,τι πιάνω, σ' ό,τι αφήνω,

όρισα τη διάσταση

κι αν παίζω στην παράσταση

δε φταίει καμιά κατάσταση, πώς να σ' το πω,

είναι στιγμή μου κι άκρη μου

το γέλιο και το δάκρυ μου

είναι δικιά μου ιστορία,....  είμαι εγώ.

Εγώ είμαι τα παράλογα και τα λογικά,

εγώ διαλέγω σχέδια, κόσμο, υλικά,

εγώ το χτίζω τ' όνειρο, 

μάτια μου γλυκά,

εγώ που ζω στα ψεύτικα, κλαίω αληθινά.!!!!

Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Γλυκερία

Ναι θα πω ... αφού με ξέρω πάλι...!!!

Πάντα μένει μια ευχή όμως .... στο μυαλό και τη 

σκέψη, να μπορούμε να ξυπνήσουμε στο πλευρό 

αυτού που

 αγαπάμε, να τον κοιτάξουμε δίπλα μας και να 

αφεθούμε στην ευτυχία της στιγμής.

Ε ...ΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ !!

Χωρίς 2η σκέψη ...

επειδή πάντα η 1η σκέψη είναι η σωστή ....

της ΚΑΡΔΙΑΣ !!!

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου Μουσική: Νίκος Αντύπας

Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Ασλανίδου

Ναι θα πω αφού με ξέρω πάλι
Ναι θα πω και με μονό σανδάλι
Θα ντραπώ, vα πω φοβάμαι τη ζωή.

Ναι θα πω θα βρέξω το κεφάλι
Ναι θα πω κι ας με κοιτούν οι άλλοι
Να χτυπώ, καινούρια πόρτα το πρωί.

Δίχτυα ήταν τα χρόνια και τα τράβηξα,
κι όσα σπαρταρούσανε τ' ανάδειξα
Σ' έρωτες κι αγάπες μεσολάβησα,
δίχτυα μου βαριά.

Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα,
κι όμως κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια παντελόνια πάμε γι' άλλα σαν,
σαν μικρά παιδιά.

Ναι θα πω στους άλλους είπα όχι
Ναι θα πω αφού η καρδιά μου το 'χει
Ν' αγαπώ, μπορεί να το 'χει κι η ψυχή.

Δίχτυα ήταν τα χρόνια και τα τράβηξα,
κι όσα σπαρταρούσανε τ' ανάδειξα
Σ' έρωτες κι αγάπες μεσολάβησα,
δίχτυα μου βαριά.

Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα,
κι όμως κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια παντελόνια πάμε γι' άλλα σαν,
σαν μικρά παιδιά.

Δίχτυα ήταν τα χρόνια καρδιά μου,
κι έσταζε ομορφιά
άπιαστο δελφίνι η χαρά μου,
που 'χα συντροφιά.

Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα,
κι όμως κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια παντελόνια πάμε γι' άλλα σαν,
σαν μικρά παιδιά.

Ναι θα πω αφού το ξέρω πάλι
Ναι θα πω και με μονό σανδάλι
Θα ντραπώ να πω φοβάμαι τη ζωή.