Καλημέρα.....

Καλημέρα.....

Καλημέρα σας...

Καλημέρα κύριε Τάδε...

Καλημέρα κυρία Τάδε...

Καλημέρα Όμορφε....

Καλημέρα  Ομορφιά μου ...

Καλημέρα Μεγάλε μου .... 

είπα καλημέρα ..δεν ακούς ? εσύ είπες η καλημέρα του Θεού είναι.! Ναι του Θεού είναι ..!! Σε σένα το λέω ...που συνεχώς έχεις την παραμικρή κατακραυγή στα χείλη για τον κάθε ένα και το κάθε τι!

Τί κι αν σου λένε καλημέρα !!Εσύ μέσα στην γκρίνια είσαι ...όλη την ώρα !! Πώς θες οι άλλοι να σου μιλήσουν με οικειότητα?? Ασε δηλαδή που λές καλημέρα και ο άλλος νομίζει ότι θα του "κλέψεις" τις σκέψεις...και σκέφτεται :τί θέλει πρωι-πρωι και μου είπε καλημερα?...μήπως έμαθε αυτό που έγινε εχτές και θέλει να μάθει λεπτομέρειες?..μήπως είπε καλημέρα γιατί καταλαβε το λαθος της-του?....αααα είπε καλημέρα ?? και τι με περνάει για χαζό ??

καλα τώρα μη μου πείτε ότι δεν τα έχετε σκεφτεί όλα αυτά στο πέπλο του μυστηρίου της Καλημέρας? ...και για να συνεχίζω πιο βαθιά στις σκέψεις σας ..πόσες φορές δεν είπατε από μέσα σας στην ευχή μιας καλημέρας :"αντε και ....(να μην εκφραστώ) " ...πόσες φορές δεν στείλατε στον αγύριστο ανθρώπους που δεν σας φταιγανε φυσικά ...επειδή εσεις ξυπνησατε ανάποδα!
Να μην λέτε ψέματα ...είπατε γαιτί εγω το εχω διαβάσει στα μάτια πάρα πολλών ...
Τί είπες ?..για ξαναπέστο ? ..Τετριμμένη η καλημέρα και γελοία ? ..Άκου φίλε γελοίος είσαι εσύ και η καταχνιά σου , η μιζέρια σου και η αντικοινωνικότητά σου ...μη θές να τα φορτώσεις αλλού !

Κοίτα στον καθρέφτη σου το πρωι και βρισε  ΕΣΕ οσο θες αλλά μην μεμψιμοιρείς κατά της γειτόνισσας ,κατά του συναδέλφου,κατά της φίλης σου ή φίλο σου ακόμα και κατά σε άγνωστο που επειδή παρκάρατε ταυτόχρονα στο ίδιο παρκινγκ το πρωί σε κοίταξε να σου πει καλημέρα και ξύνισες τα μούτρα σου ..εεεε δεν σου φταιει κανένας που εσύ εχεις βαρεθεί να είσαι άνθρωπος .Πάντα οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά !

Και φυσικά είναι και η καλημέρα που δεν βγαίνει από τα χείλη των πικραμένων χωρισμένων ερωτευμένων που έχουν τσακωθεί και έχει γίνει το μπάχαλο και ξαφνικά κομμένη και η ..καλημέρα !
Καλά τόσα να έχουν περάσει και ούτε καλημέρα ? τωρα εδώ βέβαια είναι δύο τινά. Το ένα είναι γιατί όποιος και να έφταιγε σε ό,τι και να έγινε κυριαρχεί ο εγωϊσμός με θεμέλια την αγάπη και τον ερωτα αλλά ο εγωισμός - εγωισμός ..Και εδώ είναι το κρίσιμο σημείο : "γιατί να πω εγω καλημέρα πρώτος να πει αυτή ..και γιατί να πω εγώ πρώτη να πει αυτός..κλπ.
Και το δευτερο είναι φυσικά να είναι όντως ο ένας απο τους δυο κακός ή και οι δύο ! Είπαμε οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά...!!

Λέγοντας αυτά και κείνα μετρώντας και ξαναμετρώντας ..έφτασε κι αυτό το πρωϊνό .Πάω να φτιάξω τον καφέ μου αφήνοντας πίσω μου τη σιλουέτα μου ...ξημέρωσα και σήμερα για χαρη σας !

ΑΧ!! ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΛΕΩ !! ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ !!

******************************************************

Στο μονοπάτι σαν θα βγεις, 

Μιας ανοιξιάτικης αυγής,

Να μη ξεχάσεις να της πεις

Μια καλημέρα της ζωής

Μια καλημέρα είν' αυτή

Πες τη κι ας πέσει χάμω

Παλάτια χτίζουν οι θεοί 

κι εμείς πάνω στην άμμο

Με τα χαράματα σαν βγεις 

Από την πόρτα της ζωής

Μια καλημέρα να της πεις 

Κι ας είσαι μόνος μες στη γη !!!!!!!


*******************************************************

*****************************

Ο Ρυθμος της συχρονης ζωης δημιουργησε

πολυποικιλες ενασχολήσεις που 

απορρόφησαν ολο το χρονο του συχρονου

 ανθρωπου ..και ετσι απέμεινε λίγος για να 

την διαθεσουμε στα παιδια μας ...(ειτε 

καποιος έχει δικα του παιδια ειτε όχι) 

...ΕΤΣΙ ΚΟΨΑΜΕ ΤΟΝ ΟΜΦΑΛΙΟ ΛΩΡΟ 

ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ.

Αυτή η ψυχική μόνωση προκαλεσε το

θάνατο της οικογενειας σημερα, εσπασε τους

δεσμούς που συνδεουν τους νεους με τους

παλιούς ...οι νεοι αρνηθηκαν την αξία του

σύχρονου πολιτισμού...αρνήθηκαν τα ιδανικά

των γονιών τους...και οι παλιοι τα ιδανικά των

παιδιών τους

...Οι νεοι δεν ειναι

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΙ όμως , 

ισως γιατί σ τ ε ρ η θ η κ α ν

τη χ α ρ α να δ η μ ι ο υ ρ γ η σ ο υ ν μ ο ν ο ι 

τους όσα απολάμβαναν μεχρι σημερα !

ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΔΙΣΕΙ ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΑ Η ΖΩΗ

χρειαζεται αρμονικη συνεργασια μεταξυ νέων

και παλαιοτερων.

Η αρνηση δεν ηταν ποτε λυση , αν δεν

ακολουθειται απο μια θεση.

Οι νεοι θα δημιουργούν και

 οι παλαιοι θα καθοδηγουν

Αυτό ομως απαιτει αρση των αντιθεσεων
.
 Οι παλαιοι σαν εμπειροτεροι , εχουν χρεος να

κανουν το πρωτο βημα
 .

Ας μην κρινουν τους νέους απο ορισμένες

τιμητικές θέσεις
.

....Δεν εκφραζουν το πνευμα των νεων

ορισμενες εκδιλωσεις 

....που ξεφευγουν τα ορια του μετρου.

Προς τους πολλους ας στραφουν και προς

 αυτούς ας ανοιξουν την καρδια τους ,

ας αποκαλυψουν τη γυμνη 

αλήθεια, χωρίς φθηνούς εξωραϊσμους

"και αλλα ηχηρα παρόμοια"

που λεει και ο Καβαφης.

Οι νεοι απαιτουν και εχουν δικαιωμα να εχουν

 εναν ΤΙΜΙΟ απολογισμο για τα ΟΣΑ οι

προγενεστεροι τους δημιουργησαν.

Ας ακουσουν λοιπον με καθαρη καρδια τι 

κτυπηματα, τι κερδη, τι ζημιες, ...ποσες

νικες...ποσες ηττες
 

έδρεψαν οι γονεις τους! .
.
ΑΝ Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΗΣ ΚΑΙ

ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΤΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΙΣΤΕΥΤΟΙ

ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΤΑΓΓΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ ΣΤΟΥΣ

 ΝΕΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑΟΥΣ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΝ ΑΠΟ

ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΕΙΣ ΣΕ

ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ....ΣΤΑ  ΟΠΟΙΑ ΚΑΠΟΤΕ

 ...ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΛΗΓΩΣΑΝ ΤΑ ΠΟΔΙΑ

 ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥς !!

Και οι νέοι ?? ..Οι νεοι να μην ειναι σκληροι

 με τους παλαιότερους
.
 Η σκληρότητα δεν εχει νοημα στη ζωη 

...Οταν πεθαινουν οι παλαιοι ερχεται η σειρα 

των νεων για το μεγαλο ταξιδι και ειναι

 θλιβερο να φευγουν οι ανθρωποι με την

πικρα στη ψυχη.

ΔΕΝ θυμαμαι που το διαβασα αυτο :

" ο περιπατος σου αρχιζει και ο δικος μου

 τελειωνει , θα πρεπει να ειναι κοντινη
 

η στιγμη που για να με δεις θα πρεπει ...να

κλεισεις τα ΜΑΤΙΑ" !!!

"ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΠΡΕΠΕ ΠΡΙΝ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 

ΜΕΤΑ ..ΑΣ ΜΗΝ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ

ΥΠΑΙΤΙΟΥΣ ΚΑΤΟΠΙΝ "

ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΑΔΙΚΟ ??

*********************************

Λαός αξιοπρέπειας του Νίκου Λυγερού

Νίκος Λυγερός

ΛΑΟΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ 

Η αξιοπρέπεια δεν είναι ένας οικονομικός 

παράγοντας, δεν μετριέται με δείκτες. Και η 

μούτζα μας στην κατοχή χρησιμοποιούσε όλα 

τα δάκτυλα του χεριού
.
Πολλές φορές τα πράγματα 

ήταν δύσκολα για το λαό μας, αλλά ποτέ δεν 

χάσαμε την αξιοπρέπειά μας. Ακόμα και 

ηττημένοι. Ούτε στο εκτελεστικό απόσπασμα 

δεν σκύβαμε. Δεν υπήρχε λόγος, η γη μας θα 

ήταν ο τάφος μας. Μπορεί να ξερίζωσαν 

ακόμα και τα θεμέλια των σπιτιών μας όταν 

αντισταθήκαμε αλλά το αντέξαμε και χτίσαμε 

καινούργια πάνω στην ίδια γη, ενώ οι 

κατακτητές μας έφτυσαν αίμα και φύγαν.

 Είμαστε ακραίοι, υπερβολικοί και 

φωνακλάδες γιατί είμαστε ακρίτες, δεν μας 

αρέσει η μετριότητα και αγαπάμε δυνατά.

 Παίζουμε θέατρο ναι, αλλά από την αρχή για

 ν’ αντέχουμε τις τραγωδίες και να πεθαίνουμε

 με κωμωδίες. Χαζεύουμε τον ουρανό

, αγναντεύουμε τη θάλασσα, είναι αλήθεια. 

Έτσι δημιουργήσαμε την αστρονομία και 

κατασκευάσαμε το ναυτικό. Μας αρέσει να 

ξαναφτιάχνουμε τον κόσμο, έτσι πλάσαμε τα 

μαθηματικά. Κι όπως νιώθουμε πάντα 

αδύναμοι επινοήσαμε τη στρατηγική. Δεν 

είμαστε διαφορετικοί αλλά κάνουμε τη 

διαφορά. Ζούμε αιώνες μ’ ένα κομμάτι γης 

γιατί έχουμε τον ουρανό και τη θάλασσα. Κι

 αν είμαστε μόνο σκιές για τους άλλους είναι 

γιατί έχουμε ήλιο. Ο λαός μας έτρωγε πέτρες 

αλλά σκάλιζε μάρμαρο. Πολλές φορές μας 

έκαψαν αλλά δεν μας κατέστρεψαν γιατί το

 φως δεν καίγεται. Μας πήραν πολλές φορές

 το χώρο μας αλλά πάντα είχαμε το χρόνο. 

Μοιάζουμε με τη θάλασσά μας. Ποιος 

μπόρεσε να την αρπάξει; Κι αν την 

μαστίγωσαν δεν έπαθε τίποτα. Αυτή είναι το

 αίμα μας γιατί δεν μας έδωσαν άλλο γαλάζιο.

 Είναι το δώρο μας, το μοναδικό. Αυτός είναι

 και ο μόνος μας πλούτος. Αλλιώς θα μας είχαν

 κατακλέψει. Είμαστε τα παιδιά που δεν 

έκανε η Αντιγόνη γι’ αυτό και δεν πεθαίνουμε

 ποτέ. Ποιος να σκοτώσει ένα σύμβολο; Κι 

όταν πεθαίνει ένας δικός μας κι έχει αφήσει

 έργο, δεν είναι τυχαίο που η κραυγή μας 

βγάζει τη λέξη: άξιος! Και ζούμε για να τον 

θυμόμαστε, δεν έχουμε άλλη επιλογή, είναι 

θέμα ανάγκης. Είμαστε λίγοι στην αρχή και

 γινόμαστε σπάνιοι στο τέλος. Αυτή είναι η 

μοναχική μας πορεία. Έτσι γεννήθηκε ο 

ελληνισμός και παραμένει μια αξία για όλη 

την ανθρωπότητα ενώ έπεσαν τόσες 

ιδεολογίες που θεωρούσαμε αθάνατες. 

Ενώ εμείς ξέρουμε εξαρχής ότι δεν υπάρχει 

αθανασία. Το έχουμε μέσα μας με την Ιλιάδα

 και την Οδύσσεια, ακόμα και αν είχαμε χάσει 

τις πινακίδες μας, τις μυκηναϊκές. Τίποτα δεν 

ξεχάσαμε γιατί ποτέ δεν χάσαμε τις αξίες μας

 Κι αν δίνουμε τόση σημασία στην ελευθερία,

 είναι γιατί συνδυάζεται με τη σκέψη. Δίχως 

ελεύθερη σκέψη, δεν είσαι άνθρωπος. Κι 

εμείς παραμείναμε άνθρωποι ακόμα και 

σκλαβωμένοι. Μόνον έτσι δεν γίναμε σκλάβοι. 

Πολιορκημένοι ναι, αλλά πάντα ελεύθεροι,

 διότι δεν ξέραμε να ζήσουμε αλλιώς.

 Αυτό λέει ακόμα και η σημαία μας με τις

 γαλανόλευκες συλλαβές της: Ελευθερία ή 

Θάνατος. Γιατί λοιπόν να γονατίσουμε τώρα;

 Μετά από τόσους αιώνες, να παραδοθούμε 

για ποιο λόγο; Επειδή θεωρούν ότι μας έπεισε 

η ρητορική της κρίσης; Εμείς έχουμε κρίση 

από τον Σωκράτη χάρη στη μαιευτική. Δεν θα

 χάσουμε την αξιοπρέπειά μας για τόσο λίγο !




****************************************

Ο κήπος της αχαριστίας (Κώστας Καρυωτάκης)

Θα καλλιεργήσω το ωραιότερο άνθος. 

Στις καρδιές των ανθρώπων θα φυτέψω 

την Αχαριστία.

 Ευνοϊκοί είναι οι καιροί, 

κατάλληλος ο τόπος. Ο άνεμος τσακίζει 

τα δέντρα. Στη νοσηρή ατμόσφαιρα 

ορθώνονται φίδια. Οι εγκέφαλοι, 

εργαστήρια κιβδηλοποιών. Τερατώδη 

νήπια τα έργα, υπάρχουν στις γυάλες. 

Και μέσα σε δάσος από μάσκες, ζήτησε 

να ζήσεις. Εγώ θα καλλιεργήσω την 

Αχαριστία.

Όταν έρθει η τελευταία άνοιξις, ο κήπος 

μου θα ‘ναι γεμάτος από θεσπέσια 

δείγματα του είδους. Τα σεληνοφώτιστα 

βράδια, μονάχος θα περπατώ στους 

καμπυλωτούς δρόμους, μετρώντας αυτά 

τα λουλούδια. Πλησιάζοντας με κλειστά 

μάτια τη βελούδινη, σκοτεινή στεφάνη 

τους, θα νιώθω στο απρόσωπο τους 

αιχμηρούς των στημόνες και θ’ αναπνέω 

το άρωμά τους.

Οι ώρες θα περνούν, θα γυρίζουν τ’ 

άστρα, και οι αύρες θα πνέουν, αλλά 

εγώ, γέρνοντας ολοένα περσότερο, θα 

θυμάμαι.

Θα θυμάμαι τις σφιγμένες γροθιές, τα 

παραπλανητικά χαμόγελα και την 

προδοτική αδιαφορία.

θα μένω ακίνητος ημέρες και χρόνια, 

χωρίς να σκέπτομαι, χωρίς να βλέπω, 

χωρίς να εκφράζω τίποτε άλλο. Θα είμαι 

ολόκληρος μια πικρή ανάμνησης, ένα 

άγαλμα που γύρω του θα μεγαλώνουν 

τροπικά φυτά, θα πυκνώνουν, θα 

μπερδεύονται μεταξύ τους, θα κερδίζουν 

τη γη και τον αέρα. Σιγά σιγά οι κλώνοι 

τους θα περισφίγγουν το λαιμό μου, θα 

πλέκονται στα μαλλιά μου, θα με 

τυλίγουν με ανθρώπινη περίσκεψη.

Κάτου από τη σταθερή τους ώθηση, θα 

βυθίζομαι στο χώμα.

Και ο κήπος μου θα είναι ο κήπος της 

Αχαριστίας.

Τα ονειρα μου ειναι δικα μου

τα ονειρα μου ειναι δικα μου ...

τα χερια σου και ο νους σου δεν τα αγγιζουν καν...

τα ονειρα μου ειναι δικα μου ...

τα χερια σου και ο νους σου δεν τα αγγιζουν καν...

ειναι ονειρα φτιαγμενα απο χωμα και ουρανο ...

μιξη δυνατη ...

δεν θα τα ανακατεψεις ποτε ....

τη μυστική συνταγη ...την εχω κρυμμενη ...

με καμια πονηρια ή ταξιμο ...δεν θα την αποκτησεις ...

ξερω ολα τα μυστικα σου κι ας μην στο δειχνω 

τα χω τυλιγμενα κουβαρι 

κι οταν τα πλεξω θα γίνουν ενα υπεροχο 

τραπεζομαντηλο 

και δεν θα πιστευεις στα ματια σου !

να με προσεχεις ...

στο ειχα πει...

το ραβε - ξυλωνε δεν το ξερω !

ΜΦ.!

"ΝΟΜΙΣΜΑ- ΟΝΕΙΡΑ"

Συνθέτης: City (Bogdanow,Gogow,Puppel,Selmke) 
Στιχουργός: Λία Γεωργάκη 
Ήμουνα παιδί , είχα όνειρα χίλια
όνειρα μεγάλα άπιαστα μαγικά
πέταγα ψηλά με τα όνειρα εκείνα
κι ας μου λέγαν όλοι πέτα πιο χαμηλά

Ήμουνα παιδί ζούσα με την ελπίδα
να βγουν τα όνειρά μου όλα αληθινά
Μα περνούσαν τα χρόνια κι εγώ πάντα στα ίδια
κυνηγούσα να πιάσω όνειρα απατηλά

Όνειρά μου χαμένα
που σας πήρε του χρόνου ο τρελός ο βοριάς
πάλευα να σας φτάσω για να σώσω εμένα 
να μη ζείτε κρυμμένα στη φτωχή μου καρδιά

Να να να να να να να...

Όνειρά μου χαμένα...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!