Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Έμαθα ?

Έμαθα μέσα από τη κακία του κόσμου, την αδιαφορία την επιφανειακή κι με ημερομηνία λήξης της αγάπης τους.


Να κρατώ αποστάσεις πλέον να μην ενοχλώ να μην "με ενοχλουν" να μην πληγώνω να μην με πληγώνουν.Αγαπώ όλο το κόσμο ,από απόσταση όμως πλεον .Δεν  επενδύω σε φιλιες που σήμερα στηρίζονται σε χάρτινες βάσεις που με το πρώτο, φύσημα του αγέρα να σκίζονται.

Έμαθα να προσπαθώ να "συγκρατούμε" ώστε να μην πληγώσω τον διπλανό μου ,μα συνάμα αυτόματα στις επιθέσεις να αμύνομαι με τρόπο σταθερό.

Έμαθα να νοιάζομαι ,τον διπλανό μου να τον βοηθό να του στέκομαι κι να μην προσδοκώ από κείνον τίποτε, όχι όμως να τρώω κι σφαλιάρες.

Όταν με κάποιους ανθρώπους δε ταιριάζω φεύγω μακρυά συνεχίζοντας να τους αγαπώ διακριτικά κι να τους νοιάζομαι ακόμα.

Έμαθα να μην γυρεύω κανενός το κακό ,μα απλός να προσπερνώ Όποιον με πλήγωσε άσχημα.

Έμαθα να είμαι διακριτικός άνθρωπος ώστε να μην προκαλώ το φθόνο τον γύρο μου.

Έμαθα να ζω στη μοναξιά μου κι να κοιτώ από τη βιτρίνα, του δικού μου κόσμου την κοινωνία έξω.

Έμαθα να μην επιβάλω τη "παρουσια μου ,όταν καταλαβαίνω ότι είναι κάπου ανεπιθύμητη.

Έμαθα να μην επιβάλλομαι στους "γυρο μου να αφήνω το κόσμο να πράττει όπως νιώθει αρκεί να μην παραβιάζει τα όρια κι τα δικαιώματα μου.

Έμαθα να σέβομαι τους πάντες, ακόμα κι όταν αυτοί δε με σέβονται.

Έμαθα να είμαι μια αόρατη παρουσία μέσα στο πλήθος.

Έμαθα να ξέρω ποτε είναι η ώρα να φεύγω όταν δε με σηκώνει ένα μέρος.

Έμαθα να διαβάζω τα συναισθήματα των γύρων μου.

Έμαθα να κλαίω σιωπηλά μέσα στον ήχο της σιωπής μου.

Έμαθα μέσα από όλα αυτά που βίωσα βιώνω κι θα βιώνω να μην κάνω ότι δε θέλω να μου κάνουν

Σχέδον έμαθα να ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
 Η Αγάπη θέλει ηρωισμό, θυσίες και όχι μόνο σε μια στιγμή ενθουσιασμού, αλλά κάθε μέρα και κάθε ώρα.
Θα με εκτιμήσεις γιατί με έχασες και με έχασες, γιατί δεν με εκτίμησες οπως μου αξιζε.
Οι λέξεις είναι δρόμος ...και η ενέργεια τους πάει μακριά όσο μακριά μπορεί να πάει η αγάπη σου γι αυτές !





*******************************************************************************

3 σχόλια:

follow me ... σκέψεις, απόψεις είπε...

Μα είναι τόσο ωραίο κείμενο κι ας πονάνε οι αλήθειες του!
Μακάρι να γινόμασταν όλοι στο τέλος ανθρώπινοι, άνθρωποι θα έλεγα εγώ!
Να έχεις ένα όμορφο και τρυφερό απόγευμα!
Τα φιλιά μου!:))

ελα παρε με καρδια μου είπε...

Ναι Κατερινα μου πολυ ομορφο ... αλλα ακομα μπαινει το ΑΛΛΑ στην προταση !!
τα φιλια μου επισης ::))

Ανώνυμος είπε...

αθελα σχολιασα πριν σε λαθος ποστ συγνωμη εδω ηθελα να το γραψω .τι ειρωνια να πεσω παν σε κειμενακι που καποτε ειχα γραψει εγω πανω.......... μετα απ 10 χρονια που ειχα ξεχασει κι ποτε το ειχα γραψει να βλεπω να κανει το γυρο του νετ .. βλεπω οτι καταφερα κι εγω να βαλω ενα μικρο λιθαρακι στο οικοδομημα που θελουμε να φτιαξουμε απ την αρχη που λεγεται ανθρωπια μα στις μερες μας ειν δυσκολο ... monaxikos anemos